نَ...ی، آب قطه!

چقدر خوب است، وقتی خیلی کلافه و عصبی باهاش حرف بزنی، حرف که نه، سرش داد بزنی و آنچه را می خواهی نه با آرامش و آدم وار، که با توپ و تشر بر سرش فریاد کنی، در جواب اما، قربان صدقه بشنوی و اینکه الهی بمیرم برایت که امروز صبح برق قطع بوده و آب قطع بوده و تو نتوانستی اول صبح به آن توالت حیاتی و بعدش فین کردنت برسی،  و الهی بمیره باعث و بانی قطعی برق که هانی من با دماغ پر فین رفته دفتر و عصبانی شده!، چه خواهی داشت برای گفتن، کلا" غم عالم از روی سینه ات رخت بر می بندد برای لحظاتی، که کسی هست توی این دنیا که حتی غصه عَن و فین نکرده ات را هم بخورد !