این روزهای داغِ شرجی!

کابلِ خوش آب و هوای خنک تبدیل شده به دهلی، گرم و شرجی، و نفس نمی توانی بکشی اگر بقدر دقیقه ای بیرون بمانی، دیروز برادر عکسش را زمانی که رسیده بود اداره شان برایم وایبر کرده بود، از سر و رویش عرق جاری بود، البته تقصیر خودش است که برای چند مین بیشتر خفتن عطای موتر سرویسش را به لقایش بخشیده به خوابش می پردازد، و مجبور می شود عرق ریزان برود اداره اش.

دیشب بعد از دو شبانه روز بد خوابیدن و اصلا" نخوابیدن، (چرا که تا اذان صبح بیدار بودیم و بعد از ظهر هایش هم نتوانستیم بخوابیم) ساعت 10:30 خوابیدم و برای سحری هم فقط کوک کرده بودم برای نوشیدن آب و خواندن نماز، و همین کار را هم کردم، ولی صبح وقتی قبل از زنگ زدن موبایل بیدار شدم و نگاهی به ساعت انداختم از شوق ده دقیقه ای که مانده بود تا زنگ زدن موبایلم، لبخندی روی لب هایم آمد و جالب اینجاست که در آن ده دقیقه هم خوابیدم!!!!!!!!!

امروز مویرگهای گوشه چشم هایم قرمز و دردناک شده اند، و من مانده ام با اینکه خوابم را تکمیل و فراتر از تکمیل کرده ام این قرمزی گوشه چشم ها و این خمیازه های طولانی و چشم هایی که روی هم می روند از چیستند؟

وزنم هم به لطف این روزها یک کیلو و نیم کم شده است ولی علیرغم همیشه آنقدر بی حالم که جانی برای پایکوبی و دست افشانی برایم باقی نمانده است(دوست همیشگی! شده ام 53.5 می بینی؟)!

خواستیم با نوشتن این پست از روزمرگی ها یمان بگوییم، همین!