خانه دوست کجاست؟

می گویند در صورت مشاهده عوامل مشکوک در سرک و بین راه و داخل فروشگاه و محل کار و مکتب و دانشگاه، سریعا" به مقامات امنیتی اعلام نمایید که مثلا" یک مورد مشکوک در فلان منطقه مشاهده شد، گذشته از اینکه معلوم نیست به چند تا از این تماس ها مبنی بر اعلان خطر جامه عمل می پوشانند و چقدر پیگیری می کنند، من مانده ام چه چیزی مشکوک است، وقتی همه متحدالشکل و مثل همند، وقتی همه یک مدل لباس می پوشند و یک مدل لنگی می اندازند، و وقتی آدم روز به روز به این مهم معتقدتر می شود که تعداد طالبان نکتایی پوش هم رو به فزونی ست، و وقتی خود جناب رئیس جمهور هنوز موضعش معلوم نیست، و هنوز امیدوار است برادرانش به خانه برگردند و به حرف بزرگترهایشان گوش دهند، که حتی اگر چموش ترین انسان ها می بودند که این حرفها توی گوششان می رفت اینهمه مدت، و ناز و نوازش کافی بود تا به آدمیت برگردند، و وقتی نیروهای امنیتی خود ارگ ریاست جمهوری گول کارت هویت های جعلی مهاجمین مسلح را می خورند و آنها تا دروازه ارگ ریاست جمهوری می رسند و تازه آنوقت است که شناسایی می شوند و در دم موتر حامل مواد منفجره شان را منفجر و جنگ را آغاز می کنند، منِ کارمند ساده سر به زیر از همه جا بیخبر از کجا باید بفهمم دوست کیست و دشمن در چه جامه ایست؟