گود مورنینگ تان بخیر!

ساعت را برای پنج و چهل و پنج دقیقه گذاشته بودم تا قبل آمدن بروم دوش بگیرم، اینجا بویلر برقی دارم، می ترسیدم شب به برق بزنم و گرم کنم و تا صبح که به حمام می روم سرد شده باشد، برادر که شنید گفت چهار به برق بزنم خوب است؟ و گفتم یعنی بلند شوی بخاطر به برق زدن بویلر و انجام این مأموریت؟ که گفت آری خب مگر چه می شود، ساعتم را برای چهار می گذارم و می رم روشن می کنم برایت، همین تصمیم را اوکی کردیم اما خودم ناخواسته ساعت سه بیدار شدم و زدمش به برق، نمیشد بروم بالای سر برادر که من زدمش تو بیدار نشو، خب فرقش چه بود، گذاشتم او هم اگر ساعت گذاشته بیدار شود!

الآن ساعت هشت و پانزده دقیقه است و پشت میزم هستم، همیشه اولین نفری هستم که به دفتر می آیم، چون درایور ما که باهاش قرارداد کرده ایم، طبق وظیفه اصلی اش در این سازمان که همان درایوری است باید همین تایم حاضری بزند، بقیه کارمندان حاضری شان هشت و سی است.

صبحم را با گوگوش آغاز کرده ام و برای بار اول است که گذاشته ام این اتاق با صدایش پر شود. صدای این زن برای من ملغمه ای از احساسات خوب و نوستالژی آور و دردناک و همزمان شادی آور است!

صبح عالی پرتقالی!